In verband met de transformatie met ecologische inrichting van een voormalig kampeerterrein voor de realisatie van Hotel Heppie, voert EcoNatura momenteel een ecologisch werkprotocol uit voor de compensatie en versterking van habitat voor het Vliegend hert uit. Het plangebied ligt bij Vierhouten op de Veluwe.

Het vliegend hert (Lucanus cervus) is een grote keversoort waarvan de mannetjes met de kenmerkende grote kaken tot circa 7 cm lang kunnen worden. De vrouwtjes zijn een slag kleiner en minder opvallend. Het vliegend hert is één van de meest zeldzame en bedreigde diersoorten van Nederland. De kever komt op maar een paar plaatsen in Nederland voor, meestal lokaal en in relatief lage aantallen, zoals op de Veluwe, Overijssel en in Zuid-Limburg. De soort is sterk gebonden aan oude eikenbossen, met een zeker aanbod hakhout en een afwisseling in bos en veld met warm microklimaat of zonnige exponering.

Het vliegend hert (Lucanus cervus) met links een volwassen man, rechtsboven het vrouwtje en rechtsonder een derde instar (stadium) larve in rot eikenhout.

Het vliegend hert heeft een complexe voortplantingscyclus, die tot zes jaar kan duren. Nadat het vrouwtje eitjes heeft gelegd in de grond bij rottend hout (bij voorkeur van inheemse eik ook andere houtsoorten), verloopt het larvenstadium via drie groeistadia. De larven leven van rottend hout aangetast door witrot. In het laatste stadium maken de grote larven (tot 11 cm groot)  in het najaar een cocon in de bodem om zich te verpoppen om in de navolgende zomer (vanaf juni) volwassen uit de grond te kruipen. De mannetjes vliegen dan rond en vechten met anderen op zogenaamde ‘sapbomen’ (meestal oude eiken), om uiteindelijk vrouwtjes te kunnen bevruchten. Hiermee is de levenscyclus van het Vliegend hert eindelijk rond.

Oude eikenstobben met aardkluit uit verwijderde houtwallen binnen het plangebied zijn voorzichtig uitgegraven en naar een geschikte locatie vlakbij ingegraven, op een zonnige bosplek. Hierbij kwamen naast een meerderheid engerlingen (larven van de meikever) een vijftigtal larven van het vliegend hert vrij. Deze zijn voorzichtig met de stobben mee ingraven in de hoop dat deze hier verder tot volwassenheid komen. Ervaring met zulke mitigerende maatregelen en het succes ervan waren niet voorhanden. Wel is bekend dat de keverlarven in bakken met dood hout in bosaarde onder laboratoriumomstandigheden prima tot volledige volwassenheid komen.

Voorzichtige en de best mogelijk verplaatsing van oude eikenstobben met de larven van het Vliegend hert (linksboven samen met de sterk gelijkende engerlingen). Larven van het vliegend hert zijn te onderscheiden aan de hand van o.a. de C-vormige lichaamshouding en kale ‘billen’.

Om het habitat van de kever in de nieuwe landschappelijke inrichting van het gebied met oog voor ecologie te versterken worden aanvullend zogenaamde broedstoven goed gesitueerd en duurzaam aangelegd.

Habitat van het vliegend hert in de rand van oude eikenbos bij Vierhouten